Monday, October 10, 2016

Среќен Момент Плус од Хисар до Гевгелија



Ќе започнам со слика, одраз на вистинско семејство. Ние ја креираме нашата фамилија, таа е дел од нас таа е одраз на она што сме ние, а ние секогаш се бориме за иста цел „Нашето здравје’’. 
Болеста ми ја донесе најголемата животна лекција: Како да се борам за својот живот! Семејството ми помогна да се борам со предизвиците. Првите челни луѓе ми го покажаа патот како да се изборам за лек. А подрката на фамилијата ми даде воља за живот и како да се радувам што живеам со моето се: Моето семејство.
Јас сум Ѓурѓица Ќаева председател на Асоцијација за пулмонална хипертензија „Момент плус’’ во Република Македонија. Оние кои ја знаат мојата приказна знаат дека два пари и пркосев на смрта и преживеав, зошто верувам дека имам повисока цел од она што го постигнав до денес. Јас сум болна одИдиопатска пулмонална хипертензија. Во Македонија има 7-8 пациенти со истата болест но до сега единствено јас зборувам отворено за болеста. 
Како и секоја година и оваа АПХ Бугарија не повикува да сме дел од нивното големо семејство. И кога си со семејството секогаш си како дома. Со нив оваа година ја прославивме нашата три годишнина со добри желби и радост во иднина учејќи од нив и нашето семејство да го направи истиот подвиг да седнеме сите заедно на тркалезна маса да споделиме искуство, знаење и да научиме како да си помогнеме себеси.
Ако некогаш помислував дека е тешко да се изборам за својот живот и за лекот кој ми е потребен денес знам дека тоа е на дофат, кога имаш подадена рака и учители како моите добри и драги пријатели од АПХ Бугарија.
Денес славиме три години постоење, јас сум доволно силна да се борам за себе и моето мало семејство, имам од кого да учам имам подршка и помош само ми треба она малку: здравје, здравје и само здравје. 
Посилни од се помина и овој МОМЕНТ ПЛУС на славење, МОМЕНТ ПЛУС на голена интернационална средба на АПХ Бугарија и Националната алијанса за ретки болести во Република Бугарија, на која ние бевме гости заедно со нашите пријатели од Србија, Словенија, Романија, Норвешка.


Tuesday, September 20, 2016

Прес конференција

Спасивте уште еден млад живот! Да и дадовме шанса која ја заслужува ништо повеќе и помлку од тоа што го заслужува нашата Ѓурѓица. За не повеќе од 12 часа ке ја споделиме радоста со целата јавност. Да ја прегрнеме Ѓурица да и покажеме дека не е сама во својата борба. Напред гордо и пресреќно одиме во нови подвизи и чекориме од ден во ден во нови успеси.

Saturday, August 27, 2016

Заедно до крај на светот и таму ке наздравиме за животот

Растевме во мало место, од кај мене до кај тебе со трчаница одевме да играме. Јас бев постар батко и морав да те држам за рака. Растевме заедно секој чекор го одевме заедно. Каде те изгубив по патот. Сега не можеме да трчаме, сега многу ретко заедно се смееме. Прошетка и кафе во центарот е идеален ден за кој можеме да се надеваме откако ке имаш лек.
КАДЕ МИ СЕ ЛИЗНА ОД РАКА, МОЈА МАЛА СЕСТРИЧКЕ!
Заедно зборуваме од сам почеток, знаевме на која врата не носи твојата болест. Знаеме дека нема лек, ама има третман кој е врата за нормален живот. А ти си толку силна што ако ти се даде шанса животот знаеш да го живееш со полна сила снага и смев. 
 Сега веќе си немоќна да одиш, ти треба рака да те држи, да ти помага, да зборува во твое име, да биде Ѓурѓица гласна и насмеана и да го каже во твое име.
СЕСТРО МОЈА ЈАС ЌЕ ЗБОРУВАМ ЗА ТЕБЕ, ЈАС КЕ ТЕ НОСАМ ДО КРАЈОТ НА СВЕТОТ ЗА ДА ЖИВЕЕШ И ПОВТОРНО ДА ГО ИСПИЕМЕ КАФЕТО ВО ПИЈАЦА. ВЕРУВАМ ДЕКА ОВОЈ ПАТ КЕ БИДЕМЕ ПОБЕДНЦИ ВО МАРАТОНОТ. ВЕРУВАМ ДЕКА ЗАЕДНО ПОСЛЕ ДВАЕСЕТ ГОДИНИ КОГА КЕ БИДЕМЕ СТАРИ КЕ НАЗДРАВИМЕ ЗА ЖИВОТОТ.
Секогаш во се со тебе најдрага сестричке.


Sunday, August 21, 2016

I wear her in white,shall I wear her in black !!???

The day when Gjurgjica  take my surname I was the happiest man. I put on her white. I'm still happiest husband and father. She gave me the most beautiful thing in my life, her love and our son.



We shared joy and happiness, we had bad days too. Together we passed through all the challenges from the first day.




But life known to be unfair, cruel and sick. Where am I in the story of pulmonary hypertension.Just one moment and life is changing .The only bright hope is that treatment for Gjurgjica will be the first nice thing that would give me a will next morning.I promised that on my face will always be a smile for her, to know that here by her side standing  her husband who always loved her and will always be with her, because  could be me in same position.
I will not speak about me, I will say only what it looks like our day. The kitchen already almost in full is my responsibility.

The house and care for her is my obligation. Care for Gjurgjica is my daily pleasure, when is with love nothing is difficult.
Here is our son, my pride our future violinist. And in the meantime I have to work so I can give it to acquire desired as necessary, certainly not money for us it is the cure for my Gjurgjica. And what is necessary for us. HEALTH.


I was the happiest man in the world when she dressed white, and got hope that Once have a prescription for treatment Gjurgjica will breathe again. I wake up every morning holding my breath until I assure that this night we survived. I do not know where stopped institutions and petty administration. We pray for a cure, and in return we have no any treatment.
I just want to ask those who have decided that  Gjurgjica has time  ..!!!!
DO I NEED TO dress her in BLACK. WOULD YOU SEND ME ANGELS TO BUILD NEST together with ME..I Ask you and I am not ashamed, beg and not I am not ashamed.
I am a worker, a father, a husband and wife in our house and just wish Gjurgjica to breathe beside me. 
HOW CHEAP LIFE IS, HOW MUCH?????

Јас ја облеков во бело, јас ли да ја облечам во црно

Денот кога Ѓурѓица го зема моето презиме бев најсреќниот човек. Јас ја облеков во бело. Сеуште сум најсреќниот маж и татко. Ми го подари најубавото во животот, нејзината љубов и нашиот син.
Делевме радост и среќа, имавме и лоши денови. Заедно минувавме низ сите предизвици од првиот ден.
Но животот знае да биде неправеден, тежок и болен. Каде сум јас во приказната на пулмонлна хипертензија. Момент и целиот живот се менува. Единствена светла надеж е третманот со кој Ѓурѓица ке биде првото убаво нешто што ке ми даде воља секое следно утро. Си ветив на моето лице секогашш ке има насмевка за таа да знае дека до неа стои мажот кој секогаш ја сакал и секогаш ке биде со неа, зошто ова можеше да бидам јас. 

Нема да зборувам за мене, ќе кажам само како изгледа нашиот ден. Кујната веќе скоро во целост е моја обврска. 
Куќата и грижата околу неа е моја обврска. Грижата за Ѓурѓица е мое секојдневено задоволство, зошто со љубов ништо не е тешко. Тука е и нашиот син, мојата гордост нашиот иден виолинист. А во меѓувреме морам да работам за да можам да им го обезбедам на саканите што е неопходното, секако не се парите за нас тоа е лекот за мојата Ѓурѓица. А што е неопходно за нас. ЗДРАВЈЕ.
Бев најсреќниот човек на светот кога ја облеков во бело Ѓурѓица, и добив надеж дека откако ке имаме лек за третман Ѓурѓица ќе дише повторно. Се будам секое утро го задржувам здивот додека не се увреам дека и оваа ноќ ја преживеавме. Незнам каде затаија институциите и ситната администрација. Молиме за лек, а за возврат сега немаме никаков третман. 
Само сакам да ги прашам тие кои одлучиа дека Ѓурѓица има време: 
ЈАС ЛИ ДА ЈА ОБЛЕЧАМ ВО ЦРНО, КЕ МИ ПОМОГНЕТЕ ЛИ ДА НАПРАВИМЕ ГНЕЗДО КЕ ИСПРАТИТЕ ЛИ АНГЕЛ СО МЕНЕ?
Молам и не се срамам, просам и не се срамам, јас сум работник, татко, маж и жена во нашата куќа и само посакувам Ѓурѓица да дише покрај мене. КОЛКУ Е ЕВТИН ЖИВОТОТ, КОЛКУ? 

Friday, August 19, 2016

Кој кого лаже?? Вие мене или сами себе??


И така безмилосно со лаги и со измами ми ветивте живот пред два месеца.
Ветивте дека ќе имам лек,ветивте оти оваа недела иако касни лекот ќе го имам,а сега ми кажувате “вчера го потпишаа договорот за лек“...



Кој кого лаже?? Вие мене или сами себе??
Кој овде губи Јас или цело наше клише од општество.
Џабе ви се сите пофалби ,фалби ,ветувања кога не можете да одржате едно ветување за еден човек , а да не збориме за повеќе.


Сега демек криза било ,демек сите на одмори  Е извинете почитувани мои „Болеста“ не знае за одмор и за криза. Мојата состојба е во криза веќе подолго време. Каква игра играте ? Дали мислите оти ќе ве заобиколи животот вас и нема да почувствувате кога сите овие гревови ќе ви паднат на грб и по глава.
Немојте да сте во заблуда мили мои сите под ред .
Дали сакате или нарачувате потсвесно уште една смрт и минус уште еден пациент со ретка болест.
Од таму ли ќе започнете ???

Срамота ,како да се пофалам дека мојата држава е моја мајка кога со мене се понаша како лоша маќеа. 
А затоа се криви сите оние мали административци кои чекаат ден да дојде ден да пројде.



Може ќе се препознае авторот на оваа изјава ,ех лесно е да си здрав и да им судиш на болните лудаци,следниот пат со име и презиме ќе биде ова цедулче....

Ќаева Ѓургица

Friday, August 12, 2016

Летен сон

„Летото одминува, ден по денчас по часздив по здив. Секој момент е борба за нов здив, без лек безона мала трошка надеж за да оддалеку барем со својот син ги видам песочните плажи.’’ -ж  Вака во надеж и исчекување Ѓурѓица ги поминува двата месеци затвор, без обвинение, чекаме уште чекаме, чекаме со надеж дека денес ке се огласи телефонот а позивот ке гласи „Лекот пристигна’’. Надежта ни е во слухот и во ветувањето но часовникот чика тик так.

Сега чекаме да и подадеме рака, да ја подржиме и во овој момент. Рака за рака. 
Здив за здив, момент за момент.
Ги напишавме нашите желби и надеж, нашиот сон лек за Ѓурѓица. Подршка за АПХ Момент плус.
Ова лето Ѓурѓица не може да е со нас да ја дели радоста на сонцето со најблиските, ова лето Ѓурѓица размислува само за здив. НО НАДЕЖ ИМА ВО НАС. 
Тимот на АПХ Момент Плус ти ги посветува зраците на денот.



Wednesday, August 3, 2016

Драган од Македонија пешачеше 220 километри за 4 дена за пациенти со Пулмонална Хипертензија

Драган од Македонија пешачеше 220 километри за 4 дена за пациенти со Пулмонална Хипертензија


Во борбата со оваа тешка болест, по патот на болката Ѓургица се запознасо многу луѓе.

Хумани луѓе кои сакаат да помогнат нејзината борба и борба на сите ПХ пациенти.

Еден од нив е Драган млад човек кој одеше  220 километри за 4 дена за пациентите со белодробна хипертензија.


Единствениот Македонец од Гевгелија кој успеал по четврти пат да го развиори  македонското знаме со единствена цел и причина за
Земете здив за пациенти со Белодробна Пулмонална хипертензија и за неговата сограѓанка 
Ѓургица.
Пациентите со белодробна хипертензија не можат да пешачат, бидејќи имаат притисок во белите дробови и доага до преоптоварување на срцето кое води до немил краен исход...
. Тоа е премногу тешко за нив. 6 минутниот  тест запешачење е вистински маратон за пациентите.

Поддршка од Драган Ристов е навистина многу битна за да се подигне свеста за оваа смртоносна и прогресивни ретка болест за сите пациенти во светот.
4-ти пат на Vierdaagse -Светско пешачење- Во Нијмеген, Холандија.
Тој изоди 222,3 километри во ПХ маица со Земете здив за ПХ пациентите.
Почетокот на овој марш е од 1909 година Марш, кој беше војнички во почетокот но кој прерасна во голем светски настан
Целта е да се промовира здравјето и спортот меѓу учесниците и на сите луѓе.
Партнери на организација на Министерството за одбрана на Кралството Холандија,

Кралската организација за пешачење .За 4 дена поминати 10 Општини 2 региона повеќе од 35 населени места.



Овој марш има хуман аспект Ова година Драган пешачи за пациентите со Пулмонална Хипертензија.

100 години прослава на овој настан.т
 Велат: Ако за планинар најдоброто достигнување е да се искачи на Монт Еверест за аматерски одење е да пешачи во Нијмеген Холандија.

Четири дена Марш голем настан во одење  за четири дена, во кои учествуваат секоја година 42.000 пешаци. На тие денови, луѓето од целиот свет доаѓаат во Нијмеген да одат во и околу градот и неговата убава шумска околина.



Илјадници гледачи  навиваат за пешаците по должината на рутата секој ден. По четири дена на одење славна влез по должината на Виа Gladiola учествувачите ги чека медал. Оваа година учесниците  добија кралски медал исто така и Драган  доби и медал за четврта година на учество од Кралство Холандија.


Ви благодариме Драган за поддршка,
Ова значи многу за пациентите со ПХ и нивната потреба од лек секој ден  ПХ пациентот дсе бори за здив и да преживее.
Видео интервју :



220 km in 4 days Dragan from Macedona walk for patients with Pulmonary Hypertension

220 km in 4 days Dragan from Macedonia walk for patients with Pulmonary Hypertension

In struggle with this hard disease through the path of pain Gjurgica meet many people.
Human people who want to help supporting her struggle and the struggle of all PH patient.
One of them is Dragan the young man who walked 220 km in 4 days for patients with Pulmonary Hypertension.
The only Macedonian from Gevgelia who succeeded for the fourth time to wave the Macedonian flag with the sole purpose and cause to 
Get Breathless for patient with Pulmonary Hypertension and for his fellow citizen Gjurgica.




Patients with Pulmonary Hypertension can not walk because of the pressure in the lungs.
It's too hard for them. 6 minute walk test is a real marathon for patients.



Support from Dragan Ristov is really  very important to raise awareness about this deadly and progressive rare disease for all patients in the world.

4th time on Vierdaagse –The walk of the world! — in Nijmegen, Netherlands.

He walked 222,3 km in PH t-shirt  with Get Breathless . 
Beginning of this march is from 1909. Marsh, who was military in the beginning  grew into great World event Aim to promote health and sport among the participants and all the people.Partners of the organization the Ministry of Defense of the Netherlands,

Royal Organisation walk.4 days spend 10 Municipality 2 regions more than 35 population centersThis march has a human aspect .This year Dragan walk for patients with Pulmonary Hypertension

This year March is 100th edition:Four Days Marches 19-22 July 2016 222,3km




So they say :If Mountaineer best achievement is to climb Mount Everest for amateur walking is to walk Vierdaagse Nijmegen.

Four Days Marches are a walking achievement event for four consecutive days, in which annually 42,000 walkers are participating. On those days, people from all over the world come to Nijmegen to walk in and around the city and its beautiful wooded surroundings. 
Thousands of spectators are cheering on the walkers along the route every day. After four days of walking a glorious entry along the Via Gladiola awaits the walker followed by receiving their well-deserved Four Days Medal. This year participants received a royal medal so and Dragan get it and a Official Medal of the Kingdom of Netherlands

Thank You Dragan for Support ,this mean a lot for patient we need PH Cure because every day PH patient struggle to get breath and survive . 
https://www.youtube.com/watch?v=ce1r1fiNbLQ&feature=youtu.be


Tuesday, July 19, 2016

Mom keeps my hands I will help you...


Do you want ice cream, are you hungry mammy?
Tell me if you need something I will give you, I will help you! 
Mommy when you can come with me to the sea even for one day? 
 If I help you with daddy to help you through stairs, could you come with us? :(
:( No my dear son, mom can't come outside is too hot, the sea is an hour from here and there the air is too humid, mom this summer will not be able to come. 
But believe me if I feel better the first thing will go together to Sea!
Mom and if you have a drug could you come?
Perhaps I will be able,I don't know,when I'll get will know?
Mommy will bring you cure these days?
but you need that dug,why they didn't give you?
I do not know my son, come to kiss you and go with daddy

Go play and swim for me ...

Mommy loves you very much, you're fortunate and hope the mothers, mom is happy with you, you just be happy, and I will be.
Now go, my child.
Gjurgica Kjaeva



Мамо држи ме за раце јас ке те носам

Дали сакаш сладолед, гладна ли си? Кажи ми мамо јас ке ти дадам,ке ти помогнам!
А мамо кога ке можеш да дојдеш со мене на море макар на еден ден?
А ако ти помогнеме со тато да се симнеш дали ке можеш да дојдеш со нас? :(
:( Не сине мама неможе надвор е премногу топло, морето е на цел саат од овде, а таму воздухот е премногу влажен, мама ова лето нема да може, ама ти ветува штом ке е подобро првото што ке го направиме заедно е ке одиме на море!
Мамо а доколку ги имаш лековите ке можеш ли?
Можеби ке можам незнам кога ке ги имаме ке знаеме?
Мамо а ке ти донесат ли овие денови лек?
Нели ти треба да го имаш тој лек, зошто не ти го даваат?
Незнам сине, дојди да те бакнам и оди со тато оди играј си и избањајте се и за мене...
Мама те сака многу, ти  си среќа и надеж мајкина ,мама се радува со тебе, само ти биди среќен, и јас ке сум.
Сега оди чедо

Friday, July 15, 2016

PH Srbija vo poseta na Gjurgica

PH Srbija je ovih dana obišla našu dragu prijateljicu iz Makedonije, koja je inače osnivač organizacije PH Makedonije. Gjurgica PH Kjaeva se već godinama bori za bolji tretman svih pacijenata sa PH. Među ljudima čije je srce dotakla svojom dobrotom i humanošću su i mnogi ljudi iz Srbije pogođeni plućnom hipertenzijom. Velikim delom je zalužna za postojanje PH Srbije. U dugogodišnjoj borbi za najviše i najplemenitije ciljeve, Gjurgičino zdravlje se drastično pogoršalo. Uz sve dužno poštovanje prema ponosu ove divne mlade žene i majke, apelujemo, kao organizacija da joj se HITNO pomogne, a sve u nadi da će naš glas i glas mnogih drugih koji će govoriti u njeno ime šerovanjem ovog posta, stići do Ministarstva zdravlja Republike Makedonije i ljudi koji odlučuju o uvođenju novih lekova! Gjurgici je prekopotrebna kombinovana terapija za PH koje u Republici Makedoniji nema! Bez lekova, Gjurgici nema nade! Da li će država Makedonija spasiti jedan mladi život (a u mogućnosti je da ga spasi) ostaje da vidimo! Odnos svake države prema jednom ljudskom biću kojem je potrebna pomoć, direktan je pokazatelj toga, kako se država odnosi prema svim svojim državljanima! Mi iskreno verujemo da R. Makedonija ima veliko srce i da će apel ove mlade žene i majke biti uslišen NA VREME! OVDE SE NE TRAŽE DONACIJE I NOVAC, VEĆ SISTEMSKO REŠENJE U VIDU UVOĐENJA NOVIH LEKOVA ZA PACIJENTE SA PH! Gjurgice, volimo te! Imaš svu našu podršku! PH Srbija je uz tebe! 

Saturday, July 9, 2016

VOLIM ŠTO SAM PORED NJE...

VOLIM ŠTO SAM PORED NJE...

Nisam vešta sa olovkom ali cu dati sve od sebe da skupinu emocija prenesem na papir. 
Takođe nisam vešta ni u opisu osoba, niti bolja niti gora od drugih ali ću probati da kažem koju reč, Reč u koju sam sigurna. 



Nisam bila pristalica interneta, društvenih mreža, tehnike uopšte jer sam smatrala da mi ništa ne mogu dobro doneti. Po nagovoru ćerke sam počela da istražujem internet i učim. 
U tom istraživanju naišla sam na Djurdjicu. Mladu ženu detinjeg lika. Vreme je prolazilo, nas dve smo se zbližile i doživela sam kako moja ćerka kaže prvo virtuelno prijateljstvo. 
Prešle smo i kilometre koji nas razdvajaju. Virtuelno je ubrzo postalo realnost. 


Ja iz jednog sveta, a Djurdjica iz drugog sveta tu pored mene. Mogu reći samo da je teško hodati po ivici provalije, po tankoj kori od leda. A Djurdjica to svaki dan oseća. Sa njom sam nesvesno i ja počela da proživljavam breme koji nosi. 


Ne znam da li sam dostojna toga, ali znam da sam radosna što mogu da podelim deo muka koje oseća, i dam joj radost i sigurnost. Iako nisam verovala internet mi je doneo to nešto.



A plemenitost i ljubav je odradila svoj deo posla. Volim što sam pored nje. Volim njen istarajan duh. Uvek ću biti tu da joj pružim ruku da hoda sigurno uz ivicu, i sidje sigurno sa nje. Da joj hod po tankom ledu učinim kao klizanje uz vedrinu i osmeh i da sa njom sednem i skinemo klizaljke i odemo na neko drugo sigurnije mesto. Znam da je i ona tu. Svakim novim uzdahom. 


Djurdjica ima duh koji sluša i teži da koriguje sebe u svakom segmentu. 
Takav duh ne odustaje od savršenstva.
A ja znam da je to njen put....

Tatjana Inosaridze Starčević

Friday, July 8, 2016

„Tu se kupam, tu skoljke skupljam“

„Tu se kupam, tu skoljke skupljam“


Gjurgica Kjaeva i Vera Hodzic (Bosna i Hercegovina)
Kada mi je 2013. godine dijagnosticirana primarna plucna hipertenzija nista nisam znala o toj bolesti. 
Po izlasku iz bolnice odmah sam pocela istrazivati internet, citati, traziti kontakte. Moj prvi kontakt sa oboljelima od ove bolesti bio je divni mladic Aljaz, Slovenac, koji me prvi uputio u nacin zivota sa PH, ali i povezao sa nekim drugim ljudima sirom Evrope. 
Jedna od njih bila je i Gjurgica Kjaeva. 


Kliknule smo se na prvu. Kao da sam joj mama, sestra ili kao da mi je kcer, kao rod rodjeni.
Gjurgica je posebna osoba.
 Tako mlada, puna zivota, puna znanja i iskustva. Sve nesebicno dijeli sa drugima i pomaze oboljelima na taj nacin da im prenosi svoja iskustva. 
Za mene je kontakt sa Gjurgicom bio neprocjenjiv. Sate i sate smo se dopisivale. Ja sam imala milion pitanja, a ona je uporno i strpljivo odgovarala. Uz nju su moja prva iskustva sa PH postala jednostavna. Ulivala je nadu i davala poticaj, rjesavala je sve moje strahove i nedoumice.
 Nijedan doktor mi nije pomogao kao Gjurgica.
Povezala me i sa evropskom porodicom oboljelih od plucne hipertenzije i pomogla oko osnivanja udruzenja oboljelih od ove bolesti u Bosni i Hercegovini. 
Njeni savjeti i upustva su bili veoma korisni. A nakon mjeseci i mjeseci svakodnevne prepiske, konacno je dosao i dan naseg upoznavanja i to na spanjolskom tlu, u Barceloni. 


To je zaista bio izuzetan dan. Kada se pojavila, iako bolesne, trcale smo jedna drugoj u zagrljaj, plakale, smijale se. Konacno! Provele smo pet nezaboravnih dana zajedno. 
Pet dana punih novog i korisnog znanja, ali i veselih i nezaboravnoh trenutaka, od kojih obje izdvajamo: „Tu se kupam, tu skoljke skupljam“ ( ali o tome necu da pisem ovaj put, heheheehhe ).
I danas, skoro tri godine nakon naseg prvog kontakta, za Gjurgicu mogu samo reci rijeci pohvale. Veliki covjek, veliki borac, dobar drug, izuzetna zena i majka. I nazalost, nema dostupnu terapiju za PH kao i svi ostali pacijenti u Makedoniji i Bosni i Hercegovini. 
Nadam se da cemo zajednickom borbom uspjeti poboljsati polozaj oboljelih od plucne hipertenzije u nasim zemljama. Hocemo i moramo!
Gjurgice, voli te tvoja Vera



 

„Tu se kupam, tu skoljke skupljam“

„Tu se kupam, tu skoljke skupljam“


Gjurgica Kjaeva i Vera Hodzic (Bosna i Hercegovina)
Kada mi je 2013. godine dijagnosticirana primarna plucna hipertenzija nista nisam znala o toj bolesti. 
Po izlasku iz bolnice odmah sam pocela istrazivati internet, citati, traziti kontakte. Moj prvi kontakt sa oboljelima od ove bolesti bio je divni mladic Aljaz, Slovenac, koji me prvi uputio u nacin zivota sa PH, ali i povezao sa nekim drugim ljudima sirom Evrope. 
Jedna od njih bila je i Gjurgica Kjaeva. 


Kliknule smo se na prvu. Kao da sam joj mama, sestra ili kao da mi je kcer, kao rod rodjeni.
Gjurgica je posebna osoba.
 Tako mlada, puna zivota, puna znanja i iskustva. Sve nesebicno dijeli sa drugima i pomaze oboljelima na taj nacin da im prenosi svoja iskustva. 
Za mene je kontakt sa Gjurgicom bio neprocjenjiv. Sate i sate smo se dopisivale. Ja sam imala milion pitanja, a ona je uporno i strpljivo odgovarala. Uz nju su moja prva iskustva sa PH postala jednostavna. Ulivala je nadu i davala poticaj, rjesavala je sve moje strahove i nedoumice.
 Nijedan doktor mi nije pomogao kao Gjurgica.
Povezala me i sa evropskom porodicom oboljelih od plucne hipertenzije i pomogla oko osnivanja udruzenja oboljelih od ove bolesti u Bosni i Hercegovini. 
Njeni savjeti i upustva su bili veoma korisni. A nakon mjeseci i mjeseci svakodnevne prepiske, konacno je dosao i dan naseg upoznavanja i to na spanjolskom tlu, u Barceloni. 


To je zaista bio izuzetan dan. Kada se pojavila, iako bolesne, trcale smo jedna drugoj u zagrljaj, plakale, smijale se. Konacno! Provele smo pet nezaboravnih dana zajedno. 
Pet dana punih novog i korisnog znanja, ali i veselih i nezaboravnoh trenutaka, od kojih obje izdvajamo: „Tu se kupam, tu skoljke skupljam“ ( ali o tome necu da pisem ovaj put, heheheehhe ).
I danas, skoro tri godine nakon naseg prvog kontakta, za Gjurgicu mogu samo reci rijeci pohvale. Veliki covjek, veliki borac, dobar drug, izuzetna zena i majka. I nazalost, nema dostupnu terapiju za PH kao i svi ostali pacijenti u Makedoniji i Bosni i Hercegovini. 
Nadam se da cemo zajednickom borbom uspjeti poboljsati polozaj oboljelih od plucne hipertenzije u nasim zemljama. Hocemo i moramo!
Gjurgice, voli te tvoja Vera